سلولیت

سلولیت (Cellulitis)

سلولیت یک عفونت باکتریایی عمیق در پوست و بافت‌های زیرین آن است که معمولاً توسط باکتری‌های استرپتوکوک و استافیلوکوک ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند از طریق زخم‌ها، بریدگی‌ها یا حتی پوست سالم وارد بدن شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. همچنین، افرادی که دیابت دارند یا چاق هستند، نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

عوامل عفونت:
سلولیت معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها از طریق یک آسیب کوچک به پوست، مانند زخم، بریدگی یا حتی نیش حشرات، وارد بافت‌های زیرین می‌شوند. باکتری‌ها می‌توانند به سرعت در بافت‌های نرم گسترش یابند و باعث ایجاد التهاب و عفونت شوند. در برخی موارد، عفونت می‌تواند به صورت عمیق‌تر در بافت‌های زیرین گسترش یابد و به عفونت‌های جدی‌تری منجر شود.

شناسایی:
علائم سلولیت شامل قرمزی، تورم، درد و گرمی در ناحیه عفونی است. این علائم معمولاً به سرعت در عرض چند ساعت تا چند روز ظاهر می‌شوند. در برخی موارد، تب و لرز نیز ممکن است مشاهده شود. تشخیص به‌طور معمول بر اساس معاینه بالینی انجام می‌شود و در برخی موارد ممکن است نیاز به آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن باشد.

درمان:
درمان شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است. معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای عفونت‌های خفیف و آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی برای عفونت‌های شدیدتر تجویز می‌شوند. در موارد شدید، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و درمان‌های بیشتری باشد. همچنین، مراقبت از زخم‌ها و حفظ بهداشت شخصی برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه بسیار مهم است. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه عفونت وجود داشته باشد.

پیشگیری:
برای پیشگیری از سلولیت، مهم است که هرگونه زخم یا بریدگی را به‌طور مناسب تمیز و پانسمان کنید. همچنین، باید از تماس با افراد مبتلا به عفونت‌های پوستی خودداری کنید و در صورت داشتن دیابت یا بیماری‌های دیگر، به‌طور منظم با پزشک خود مشورت کنید.