لیکن پلان چیست؟

لیکن پلان (LP) یک بیماری التهابی مزمن است که پوست و سطوح مخاطی را تحت تاثیر قرار می دهد. چندین نوع بالینی وجود دارد:

لیکن پلان جلدی

لیکن پلان مخاطی

گلسنگ پلانوپیلاریس

لیکن پلان ناخن

لیکن پلان پیگمنتوزوس

فوران دارویی لیکنوئید

مطالب مرتبط پیشین که شاید تمایل به خواندن داشته باشید:

چه کسانی به لیکن پلان مبتلا می شوند؟

lichen planus تقریباً 1٪ از جمعیت را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد که بیشتر بزرگسالان بین 30 تا 60 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. هیچ تمایل نژادی قوی ندارد.

تقریباً 10 درصد از افراد مبتلا به لیکن پلان ناخن دارند در حالی که نیمی از افراد مبتلا لیکن پلان دهانی دارند که در زنان شایع‌تر از مردان است.

علت لیکن پلان چیست؟

lichen planus یک اختلال خود ایمنی با واسطه سلول های T است که در آن سلول های التهابی به پروتئین ناشناخته ای در پوست و کراتینوسیت های مخاطی حمله می کنند.

عوامل موثر در ایجاد لیکن پلان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

استعداد ژنتیکی

استرس جسمی و روحی

آسیب به پوست؛ lichen planus اغلب در جایی که پوست خراشیده شده یا پس از جراحی ظاهر می شود (کوبنریزاسیون)

بیماری پوستی موضعی مانند هرپس زوستر

عفونت ویروسی سیستمیک، مانند هپاتیت C (که ممکن است خود آنتی‌ژن‌های سطح کراتینوسیت‌های پایه را تغییر دهد)

آلرژی تماسی، مانند پر کردن فلز در lichen planus دهان (نادر) و توسعه دهندگان عکاسی رنگی

مواد مخدر؛ طلا، کینین، کینیدین و دیگران می توانند باعث ایجاد راش لیکنوئیدی شوند.

التهاب لیکنوئید نیز در بیماری پیوند در مقابل میزبان قابل توجه است.

کمبود ویتامین D ممکن است با lichen planus دهان همراه باشد. ارتباط آن با سایر انواع LP ناشناخته باقی مانده است.

ویژگی های بالینی لیکن پلان چیست؟

لیکن پلان ممکن است تعداد کمی یا ضایعات زیادی را روی پوست و سطوح مخاطی ایجاد کند.

لیکن پلان جلدی

تظاهر معمول بیماری lichen planus کلاسیک است. علائم می تواند از هیچ (غیر معمول) تا خارش شدید متغیر باشد.

پاپول ها و پلاک های چند ضلعی براق، با سطح صاف و در لمس سفت هستند.

پلاک ها با خطوط سفید ظریفی به نام Wickham striae عبور می کنند.

lichen planus هیپرتروفیک می تواند یک راش پوسته پوسته و خارش دار باشد.

lichen planus آتروفیک یک نوع حلقوی نادر با مرکز آتروفیک است.

lichen planus حلقوی شکل گیری پلاک های بنفش با پاکسازی مرکزی اغلب شامل آلت تناسلی، کیسه بیضه و نواحی بین تریژین را توصیف می کند.

اندازه از نقطه دقیق تا بزرگتر از یک سانتی متر متغیر است.

توزیع ممکن است پراکنده، خوشه ای، خطی، حلقوی یا اکتینیک (محل های در معرض نور خورشید مانند صورت، گردن و پشت دست ها) باشد.

مکان می تواند در هر جایی باشد، اما اغلب جلوی مچ دست، کمر و مچ پا.

رنگ بستگی به نوع پوست بیمار دارد. پاپول‌ها و پلاک‌های جدید اغلب دارای رنگ بنفش یا بنفش هستند، به جز در کف دست‌ها و پاهایی که قهوه‌ای مایل به زرد هستند.

پلاک‌ها پس از چند ماه برطرف می‌شوند و ماکول‌های پس از التهاب قهوه‌ای مایل به خاکستری باقی می‌مانند که ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد تا محو شوند.

چگونه ویژگی های بالینی در انواع مختلف پوست متفاوت است؟

انواع هیپرتروفیک، اکتینیک، لیکن پلان پیگمانتوزوس و هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب باقیمانده در میان افراد با پوست تیره‌تر شایع‌تر است.

عوارض لیکن پلان چیست؟

لیکن پلان هیپرتروفیک ممکن است شبیه کارسینوم سلول سنگفرشی باشد. با این حال، به ندرت، لیکن پلان فرسایشی طولانی مدت می تواند منجر به کارسینوم سلول سنگفرشی واقعی، اغلب در دهان، فرج، یا آلت تناسلی شود. اگر ندول بزرگ شده یا زخمی با لبه های ضخیم وجود داشته باشد باید به این موضوع شک کرد.

سرطان در افراد سیگاری، کسانی که سابقه سرطان در محل های مخاطی دارند و کسانی که ناقل ویروس پاپیلومای انسانی اکتسابی و انکوژنیک هستند، شایع تر است.

لیکن پلان مری می تواند باعث دیسفاژی، تنگی و احتمالاً کارسینوم سلول سنگفرشی شود.

سرطان ناشی از سایر اشکال lichen planus نادر است.

لیکن پلان چگونه تشخیص داده می شود؟

لیکن پلان در اکثر موارد به صورت بالینی تشخیص داده می شود. بیوپسی پوست اغلب برای تایید تشخیص و بررسی سرطان توصیه می شود. علائم هیستوپاتولوژیک واکنش بافت لیکنوئیدی است که اپیدرم را تحت تأثیر قرار می دهد.

ویژگی های معمولی عبارتند از:

اپیدرم ضخیم نامنظم

هایپرگرانولوز گوه ای شکل، برجستگی های رته شکل “دندان اره”.

اجسام سیوات (کراتینوسیت های آپوپتوز) در اپیدرم تحتانی و درم فوقانی

تحلیل مایع لایه بازال اپیدرم

نفوذ لنفوسیتی نوار مانند در محل اتصال درمو-اپیدرمی.

آزمایش پچ ممکن است برای بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی که لثه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند و دارای پر کردن آمالگام هستند، برای ارزیابی حساسیت تماسی به تیومرسال (یک ترکیب جیوه‌ای) و سایر فلزات توصیه شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *