حقایقی در مورد هپاتیت B
هپاتیت B یک بیماری کبدی از نوع بیماری های مقاربتی است که در نتیجه عفونت با ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می شود و از طریق تماس با مایعات بدن یا محصولات خونی آلوده منتشر می شود. به دنبال عفونت حاد با HBV، برخی از افراد به عفونت مزمن مبتلا می شوند.

راه های انتقال و علائم

هپاتیت B از طریق تماس با مایعات آلوده بدن منتقل می شود. بیشتر عفونت ها از طریق تماس با خون آلوده رخ می دهند، اما منی، بزاق و ترشحات دهانه رحم نیز می توانند عفونی باشند.

ویروس می‌تواند حداقل هفت روز روی سطوح زنده بماند، به این معنی که می‌تواند از طریق اشیایی که به مایعات بدن آلوده شده‌اند (مانند سوزن‌های استفاده شده) منتقل شود. انتقال جنسی و مصرف تزریقی مواد مخدر رایج ترین راه های کنونی انتقال در اروپا است.

انتقال همچنین ممکن است در مراکز مراقبت های بهداشتی به دلیل استفاده مجدد یا استریل کردن ناکافی تجهیزات پزشکی، به ویژه سرنگ ها و سوزن ها رخ دهد. انتقال از طریق انتقال خون یا استفاده از محصولات مشتق شده از پلاسما به دلیل برنامه های موثر ایمنی خون در حال حاضر در اروپا نادر است.

در حالی که بسیاری از افراد هیچ علامتی مرتبط با عفونت حاد ندارند، کسانی که این علائم را دارند ممکن است خستگی، از دست دادن اشتها، ناراحتی شکمی، حالت تهوع، استفراغ و تب را تجربه کنند.

ایجاد عفونت مزمن HBV با سنی که در آن فرد آلوده می شود ارتباط معکوس دارد. تا 90 درصد از نوزادانی که به این ویروس آلوده می شوند به عفونت های مزمن مبتلا می شوند اما کمتر از 5 درصد از بزرگسالان آلوده به عفونت مزمن مبتلا می شوند. افراد مبتلا به عفونت مزمن HBV در معرض خطر بالاتری از عوارضی از جمله سیروز کبدی (25%) و سرطان (5%) هستند. علاوه بر این، آنها ممکن است در معرض خطر انتقال عفونت به دیگران باشند.

به لطف برنامه‌های آزمایش در دوران بارداری و واکسیناسیون در هنگام تولد، انتقال HBV حین تولد در حال حاضر به ندرت در اروپا اتفاق می‌افتد، اما همچنان یکی از راه‌های اصلی انتقال در سراسر جهان است.

سطح بالای حفاظت: واکسن هپاتیت B

واکسن هپاتیت B اصلی ترین راه پیشگیری از هپاتیت B است. واکسن‌های ایمن و مؤثری در دسترس هستند که سطوح بالایی از محافظت را ارائه می‌دهند و اکثر کشورهای اروپایی یک برنامه واکسیناسیون جهانی را اجرا کرده‌اند.

با شواهدی مبنی بر انتقال مداوم و واردات مداوم موارد، این برنامه های واکسیناسیون برای دستیابی به هدف حذف هپاتیت تا سال 2030 ضروری است.

علاوه بر برنامه های واکسیناسیون، اجرای استراتژی های ایمنی خون و روش های تزریق ایمن می تواند از انتقال HBV جلوگیری کند. اقدامات جنسی ایمن تر نیز می تواند از انتقال محافظت کند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *