اگزمای آتوپیک که اغلب به عنوان اگزما شناخته می شود، یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که باعث التهاب، قرمزی و تحریک پوست می شود. این یک بیماری شایع است که معمولا در دوران کودکی شروع می شود. با این حال، هر فردی در هر سنی ممکن است به این بیماری مبتلا شود. درماتیت آتوپیک مسری نیست ، بنابراین نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
اگزمای آتوپیک باعث خارش شدید پوست می شود. خاراندن منجر به قرمزی بیشتر، تورم، ترک خوردگی، “گریه” مایع شفاف، پوسته پوسته شدن و پوسته پوسته شدن می شود. در بیشتر موارد، دوره‌هایی وجود دارد که بیماری بدتر می‌شود، به نام شعله‌ور شدن، و پس از آن دوره‌هایی وجود دارد که پوست بهبود می‌یابد یا به طور کامل پاک می‌شود که به آن بهبودی می‌گویند.
محققان نمی دانند چه چیزی باعث درماتیت آتوپیک می شود، اما می دانند که ژن ها، سیستم ایمنی و محیط در این بیماری نقش دارند. بسته به شدت و محل علائم، زندگی با درماتیت آتوپیک می تواند سخت باشد. درمان می تواند به کنترل علائم کمک کند. برای بسیاری از افراد، درماتیت آتوپیک تا بزرگسالی بهبود می یابد، اما برای برخی، این بیماری می تواند یک بیماری مادام العمر باشد.
چه کسانی به درماتیت آتوپیک مبتلا می شوند؟
Atopic dermatitis یک بیماری شایع است و معمولا در دوران نوزادی و کودکی ظاهر می شود. برای بسیاری از کودکان، درماتیت آتوپیک قبل از سنین نوجوانی از بین می رود. با این حال، برخی از کودکانی که به درماتیت آتوپیک مبتلا می شوند، ممکن است در نوجوانی و بزرگسالی نیز علائم را داشته باشند. گاهی اوقات، برای برخی افراد، این بیماری برای اولین بار در بزرگسالی ظاهر می شود.
اگر سابقه خانوادگی درماتیت آتوپیک، تب یونجه یا آسم وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک بیشتر است. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که درماتیت آتوپیک در کودکان سیاه پوست غیر اسپانیایی شایع تر است و زنان و دختران کمی بیشتر از مردان و پسران به این بیماری مبتلا می شوند.
علائم درماتیت آتوپیک
شایع ترین علامت درماتیت آتوپیک خارش است که می تواند شدید باشد. سایر علائم رایج عبارتند از:
لکه های قرمز و خشک پوست.
راش هایی که ممکن است تراوش کنند، مایع شفاف گریه کنند، یا هنگام خراشیدن خونریزی کنند.
ضخیم شدن و سفت شدن پوست.
علائم می توانند در چندین نواحی بدن به طور همزمان شعله ور شوند و می توانند در همان مکان ها و در مکان های جدید ظاهر شوند. ظاهر و محل بثورات بسته به سن متفاوت است. با این حال، بثورات می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود. بیمارانی که رنگ پوست تیره‌تر دارند، اغلب در نواحی التهاب پوست، تیره یا روشن شدن پوست را تجربه می‌کنند.
نوزادان
در دوران شیرخوارگی و تا 2 سالگی، بثورات قرمز رنگی که ممکن است در صورت خراشیده شدن تراوش کند، بیشتر در موارد زیر ظاهر می شود:
صورت
پوست سر
ناحیه ای از پوست اطراف مفاصل که هنگام خم شدن مفصل لمس می شود.
برخی از والدین نگران هستند که نوزاد درماتیت آتوپیک در ناحیه پوشک داشته باشد. با این حال، این وضعیت به ندرت در این منطقه ظاهر می شود.
دوران کودکی
در دوران کودکی، معمولاً از 2 سالگی تا بلوغ، معمولاً بثورات ضخیم قرمز رنگی که ممکن است با خراشیده شدن ترشح یا خونریزی کند، در موارد زیر ظاهر می شود:
آرنج و زانو، معمولا در خم شدن.
گردن.
مچ پا.
نوجوانان و بزرگسالان
در طول سال‌های نوجوانی و بزرگسالی، بثورات پوسته‌دار قرمز تا قهوه‌ای تیره که ممکن است خونریزی کرده و در صورت خراشیده شدن پوسته پوسته شوند، شایع‌تر است:
دست ها.
گردن.
آرنج و زانو، معمولا در خم شدن.
پوست دور چشم.
مچ پا و پا.
سایر ویژگی های پوستی رایج درماتیت آتوپیک عبارتند از:
چین اضافی پوست زیر چشم که به چین دنی مورگان معروف است.
تیره شدن پوست زیر چشم.
چین های پوستی اضافی در کف دست ها و کف پاها.
علاوه بر این، افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک اغلب شرایط دیگری نیز دارند، مانند:
آسم و آلرژی، از جمله آلرژی غذایی.
سایر بیماری های پوستی مانند ایکتیوز که باعث خشکی و ضخیم شدن پوست می شود.
افسردگی یا اضطراب.
کم خوابی
محققان به بررسی این موضوع ادامه می دهند که چرا ابتلا به درماتیت آتوپیک در کودکی می تواند منجر به ایجاد آسم و تب یونجه در آینده شود.
عوارض درماتیت آتوپیک ممکن است رخ دهد. آنها عبارتند از:
عفونت های باکتریایی پوست که می توانند در اثر خاراندن بدتر شوند. اینها شایع هستند و ممکن است کنترل بیماری را سخت تر کنند.
عفونت های پوستی ویروسی مانند زگیل یا تبخال.
کم خوابی که می تواند منجر به مشکلات رفتاری در کودکان شود.
اگزمای دست (درماتیت دست).
مشکلات چشمی مانند:
ورم ملتحمه (چشم صورتی) که باعث تورم و قرمزی در داخل پلک و قسمت سفید چشم شما می شود.
بلفاریت که باعث التهاب عمومی و قرمزی پلک شما می شود.
علل درماتیت آتوپیک
هیچ کس نمی داند چه چیزی باعث درماتیت آتوپیک می شود. با این حال، محققان می دانند که تغییرات در لایه محافظ پوست می تواند باعث از دست دادن رطوبت آن شود. این می تواند باعث خشک شدن پوست شود و منجر به آسیب و التهاب در پوست شود. تحقیقات جدید نشان می دهد که التهاب به طور مستقیم باعث ایجاد احساس خارش می شود که به نوبه خود باعث خاراندن بیمار می شود. این منجر به آسیب بیشتر پوست و همچنین افزایش خطر عفونت با باکتری می شود.
محققان می دانند که موارد زیر ممکن است به تغییرات در سد پوستی که به کنترل رطوبت کمک می کند:
تغییرات (جهش) در ژن ها.
مشکلات سیستم ایمنی.
قرار گرفتن در معرض برخی چیزها در محیط.
ژنتیک
احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک در صورت وجود سابقه خانوادگی این بیماری بیشتر است که نشان می دهد ژنتیک ممکن است در علت آن نقش داشته باشد. اخیراً، محققان تغییراتی در ژن‌هایی یافته‌اند که پروتئین خاصی را کنترل می‌کنند و به بدن ما کمک می‌کنند تا لایه‌ای از پوست سالم را حفظ کند. بدون سطوح طبیعی این پروتئین، سد پوستی تغییر می‌کند و اجازه می‌دهد رطوبت خارج شود و سیستم ایمنی پوست را در معرض محیط قرار دهد و منجر به درماتیت آتوپیک شود.
محققان برای درک بهتر اینکه چگونه جهش های مختلف باعث ایجاد درماتیت آتوپیک می شوند، به مطالعه ژن ها ادامه می دهند.
سیستم ایمنی
سیستم ایمنی به طور معمول به مبارزه با بیماری ها، باکتری ها و ویروس ها در بدن شما کمک می کند. گاهی اوقات سیستم ایمنی گیج می شود و بیش از حد فعال می شود که می تواند باعث ایجاد التهاب در پوست و درماتیت آتوپیک شود.
محیط
عوامل محیطی ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کند تا سد محافظ پوست را تغییر دهد و اجازه دهد رطوبت بیشتری خارج شود، که می تواند منجر به اگزمای آتوپیک شود. این عوامل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
قرار گرفتن در معرض دود تنباکو.
انواع خاصی از آلاینده های هوا.
عطرها و سایر ترکیبات موجود در محصولات پوستی و صابون ها.
پوست بیش از حد خشک.
بدون دیدگاه