درمان‌های خانگی پوست حساس
پوست حساس یک مشکل شایع است، اما به‌تنهایی یک تشخیص پزشکی نیست. افرادی که پوست حساسی دارند، ممکن است بیشتر در معرض التهاب، تحریک و تغییر رنگ پوست قرار بگیرند.
افرادی که به‌طور کلی پوست حساسی دارند، به مواد شیمیایی، رنگ‌ها و عطرهای موجود در محصولاتی که با پوست آن‌ها تماس پیدا می‌کند، واکنش‌های محلی نشان می‌دهند.
آن‌ها همچنین ممکن است از لباس یا اصطکاک دچار راش یا تحریک شوند. برخی افراد به مواد خاصی آلرژی دارند و ممکن است روی پوست آن‌ها واکنش نشان دهند.
پوست حساس همچنین می‌تواند نشانه‌ای از یک وضعیت زمینه‌ای باشد. پیدا کردن راه‌هایی برای اجتناب از محرک‌های بالقوه و تسکین پوست تحریک‌شده می‌تواند به افراد با پوست حساس کمک کند تا آرامش پیدا کنند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
درمان
درمان پوست حساس معمولاً شامل شناسایی و حذف محرک‌ها و همچنین استفاده از درمان‌های خانگی یا داروهای تجویزی برای درمان علائم است:
درمان‌های پزشکی
بسته به علت پوست حساس و علائم همراه، پزشکان ممکن است چندین داروی مختلف تجویز کنند. این داروها شامل:
- کرم‌های استروئیدی: کرم‌های استروئیدی بدون نسخه و با نسخه، مانند هیدروکورتیزون، ممکن است به کاهش التهاب و خارش کمک کنند. افراد نباید از آن‌ها روی صورت استفاده کنند.
- کرم‌های مسکن: کرم‌های بی‌حس‌کننده ممکن است به کاهش خارش کمک کنند، که می‌تواند احتمال خراشیدن یا تحریک ناحیه را کاهش دهد.
- آنتی‌هیستامین‌ها: مصرف آنتی‌هیستامین خوراکی، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)، ممکن است به برخی از واکنش‌های آلرژیک کمک کند.
- محافظت‌کننده‌های ضدآفتاب: ضدآفتاب‌های با طیف وسیع و با فاکتور محافظت از آفتاب (SPF) 30 یا بالاتر می‌توانند به محافظت از پوست حساس در برابر اشعه‌های ماوراء بنفش (UV) کمک کنند.
درمان‌های خانگی و پیشگیری
برخی از درمان‌های خانگی نیز ممکن است به درمان یا پیشگیری از علائم پوست حساس کمک کنند. این درمان‌ها شامل:
مرطوب‌کننده‌ها
مرطوب‌کننده‌ها و لوسیون‌های ضدحساسیت ممکن است خشکی را بدون تحریک پوست حساس کاهش دهند. برخی از مواد ممکن است بسته به نوع حساسیت بهتر عمل کنند.
به عنوان مثال، افرادی که پوست بسیار خشکی دارند ممکن است به موادی مانند اوره یا اسید لاکتیک پاسخ خوبی نشان دهند.
برخی از روغن‌های ساده، مانند کره شی یا روغن نارگیل، ممکن است برای دیگران بهتر عمل کنند. همیشه مهم است که یک محصول را روی ناحیه کوچکی از پوست تست کنید قبل از اینکه آن را به بقیه نواحی آسیب‌دیده بزنید.
جو دوسر
جو دوسر ممکن است به ویژه برای افرادی که پوست حساسی دارند مفید باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از جو دوسر کلوئیدی روی پوست می‌تواند به علائمی مانند راش، خشکی پوست و اگزما کمک کند.
جو دوسر مؤثر است زیرا به بهبود سد پوست کمک می‌کند و فقط علائم را درمان نمی‌کند. استفاده از خمیر جو دوسر کلوئیدی روی پوست حساس می‌تواند به مدیریت علائم کمک کند.
نکات دیگر
افرادی که پوست حساسی دارند نیز ممکن است با:
- گرفتن دوش و حمام‌های کوتاه که کمتر از 10 دقیقه طول می‌کشد
- اجتناب از استفاده از آب بسیار داغ برای حمام و شستن دست‌ها
- اجتناب از عطرهای تند، مواد شوینده یا سایر مواد شیمیایی
- استفاده از محصولات بدون عطر و ضدحساسیت، مانند صابون‌ها، دئودورانت‌ها و مواد شوینده
- اجتناب از پاک‌کننده‌های شیمیایی خشن
- خشک کردن بدن با ضربه زدن به جای مالیدن
- تست محصولات جدید روی ناحیه کوچکی از پوست قبل از استفاده روی نواحی وسیع‌تر
یک فرد می‌تواند یک دفترچه یادداشت از محصولاتی که هر روز استفاده می‌کند نگه دارد تا به شناسایی هرگونه محرک ممکن برای علائم روی پوست خود کمک کند. اگر فردی محصولی را پیدا کند که فکر می‌کند باعث واکنش شده، باید استفاده از آن را متوقف کند و آن را به متخصص پوست خود ببرد تا آزمایش‌های آلرژی انجام دهد.
علل
در بسیاری از موارد، داشتن پوست حساس به‌طور کلی نگران‌کننده نیست، زیرا احتمالاً ناشی از یک آلرژی جزئی یا وضعیت زمینه‌ای پوست است.
تمایل طبیعی
اگر فردی پوست حساسی داشته باشد بدون اینکه وضعیت سلامت زمینه‌ای داشته باشد، پوست او ممکن است راحت‌تر تحریک شود.
بسیاری از افراد پس از قرار گرفتن در معرض:
- نور خورشید
- بادهای شدید
- دماهای بسیار سرد
- دماهای بسیار گرم
تحریک را تجربه می‌کنند.
علاوه بر این، فردی که پوست حساسی دارد ممکن است بیشتر در معرض واکنش به محصولات مراقبت از پوست، آرایش یا برخی انواع لباس‌ها باشد.
علائم پوست حساس یا واکنشی ممکن است به اشکال مختلفی ظاهر شود، از جمله:
- اگزما
- کهیر
- لکه‌های قرمز
- راش‌هایی که ممکن است خارش، سوزش یا سوزش داشته باشند
- خارش، سوزش یا سوزش بدون راش قابل مشاهده
- آفتاب‌سوختگی
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی به واکنش التهابی پوست ناشی از تماس با چیزی روی پوست اشاره دارد. انواع مختلفی از درماتیت تماسی وجود دارد.
درماتیت تماسی تحریک‌کننده
فرد می‌تواند از محصولاتی مانند صابون‌ها، مواد شوینده لباس یا حتی از قرار گرفتن در معرض آب دچار درماتیت تماسی تحریک‌کننده شود. یک واکنش التهابی غیر خاص در واکنش به مواد شیمیایی موجود در این محصولات اتفاق می‌افتد. افراد همچنین ممکن است به جواهرات ساخته شده از فلزاتی مانند نیکل واکنش نشان دهند.
پوست ممکن است قرمز، متورم و خارش‌دار شود. در برخی موارد، ممکن است بسیار خشک و ترک‌خورده شود و حتی تاول‌ها نیز تشکیل شوند.
درماتیت تماسی فوتوآلرژیک زمانی اتفاق می‌افتد که پوست پس از تماس با چیزی که در معرض نور خورشید قرار دارد، تحریک شود، معمولاً محصولی مانند لوسیون ضدآفتاب.
درماتیت تماسی آلرژیک
درماتیت آلرژیک زمانی اتفاق می‌افتد که پوست فرد با چیزی که به آن آلرژی دارد تماس پیدا کند. آلرژی، که یک واکنش ایمنی است، می‌تواند باعث اگزما و کهیر نیز شود.
آلرژن‌های شایع که می‌توانند باعث واکنش‌های پوستی شوند شامل:
- نیکل
- عطرها
- لاتکس یا لاستیک
- رنگ‌ها و مواد رنگی
- مواد شیمیایی یا ترکیبات موجود در کرم‌ها یا محصولات حمام و زیبایی
- واکنش به برخی گیاهان، مانند زهر مروارید، زهر بلوط یا گزنه
علائم ممکن است شامل:
- قرمزی با یا بدون تورم
- راش‌ها یا کهیرها
- پوست خشک و پوسته‌پوسته
- تاول‌ها یا پوست ترک‌خورده و ترشح‌کننده
- لکه‌های تیره و چرمی پوست
علائم ممکن است به‌طور خود به خود بهبود یابند اگر فرد محصول مسبب را حذف کند. هر کسی که در شناسایی محصولاتی که باعث علائم او می‌شود مشکل دارد، باید به متخصص پوست مراجعه کند.
پوست خشک
فردی که پوست خشکی دارد ممکن است همچنین پوست حساسی داشته باشد. پوست به‌طور طبیعی به هنگام از دست دادن رطوبت و چربی محافظ که از خشک شدن پوست جلوگیری می‌کند، حساس‌تر می‌شود.
پوست خشک ممکن است بیشتر در نواحی که در معرض عناصر قرار دارند، مانند دست‌ها، صورت و بازوها، ظاهر شود.
انجام اقداماتی برای حفظ رطوبت در پوست ممکن است به جلوگیری از خشک شدن آن کمک کند. استفاده روزانه از لوسیون‌های مرطوب‌کننده و کرم‌های صورت ممکن است به پیشگیری از علائم کمک کند.
افراد آفریقایی‌تبار ممکن است بخواهند به‌ویژه به مرطوب‌کردن پوست خود توجه کنند، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که پوست آن‌ها ممکن است بیشتر در معرض از دست دادن آب باشد.
اگزما
اگزما، یا درماتیت آتوپیک، یک وضعیت است که معمولاً باعث بروز لکه‌های خشک و خارش‌دار روی پوست می‌شود، هرچند علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
معمولاً اگزما در کودکان اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد. شایع‌ترین نواحی بروز اگزما شامل صورت، آرنج‌ها، گردن، مچ‌ها، مچ پاها و پاها است.
افراد در این نواحی راش‌هایی خواهند داشت که معمولاً خارش‌دار و برآمده هستند. روی پوست‌های تیره‌تر، این ممکن است سخت‌تر قابل مشاهده باشد.
روزاسه
افرادی که روزاسه دارند ممکن است پوست قرمز و رگ‌های خونی قابل مشاهده، معمولاً در صورت، داشته باشند. در برخی افراد، پوست ممکن است دچار راش‌های کوچک و پر از چرک شود.
روزاسه می‌تواند در انواع مختلفی رخ دهد و علائم متنوعی ایجاد کند. این می‌تواند شامل قرمزی، گرگرفتگی، چشم‌های تحریک‌شده و متورم، و راش‌هایی باشد که ممکن است شبیه آکنه به نظر برسند.
فتو درماتوز
فتو درماتوز یک واکنش غیرطبیعی به نور خورشید در خود پوست است. در افرادی که این وضعیت را دارند، اشعه‌های UV در نور خورشید ممکن است سیستم ایمنی حساس فرد را تحریک کند و باعث واکنش در پوست شود.
واکنش به نور خورشید در فردی با فتو درماتوز می‌تواند باعث بروز راش، تاول یا لکه‌های پوسته‌پوسته روی پوست در معرض نور شود. این واکنش با طولانی‌تر شدن تماس نور خورشید با پوست بدتر می‌شود.
پوست پوشیده شده با لباس، کلاه یا حتی مو احتمالاً علائمی نشان نخواهد داد.
یک زیرنوع از این وضعیت، فیتوفوتودرماتیت است.
کی وقتی باید به پزشک مراجعه کرد
در حالی که درمان‌ها ممکن است به تسکین تحریک و سایر علائم پوست حساس کمک کنند، بهترین راه برای فرد برای شناسایی منبع حساسیت پوست خود، مراجعه به متخصص پوست است.
متخصصان پوست می‌توانند پوست را آزمایش کرده و هرگونه آلرژی یا وضعیت زمینه‌ای احتمالی را بررسی کنند. دانستن علت علائم معمولاً درمان آن‌ها را آسان‌تر می‌کند.
اگرچه نادر است، اما ممکن است فردی به محصولات مراقبت از پوست واکنش آلرژیک شدید نشان دهد و دچار آنفولانزا شود. همچنین ممکن است راش نشانه‌ای از یک وضعیت پزشکی جدی دیگر باشد. افراد باید برای علائم نگران‌کننده، از جمله:
- دشواری در تنفس، خس خس یا تنگی نفس
- تورم در صورت، زبان یا گلو
- تب
- راش پوشاننده تمام بدن
- سرگیجه یا غش
- تاول‌ها
- نشانه‌های عفونت در پوست مانند چرک
- راشی که دردناک است
به خدمات پزشکی اضطراری مراجعه کنند.
خلاصه
معمولاً داشتن پوست حساس نشانه‌ای از یک وضعیت جدی پوستی نیست. برخی افراد به سادگی به محصولاتی که با پوست آن‌ها تماس پیدا می‌کند، حساس‌تر هستند.
در بسیاری از موارد، اجتناب از مواد شیمیایی خشن، عطرها و سایر ترکیبات تحریک‌کننده در محصولات مراقبت از پوست می‌تواند به کاهش علائم و جلوگیری از آن‌ها کمک کند. درمان‌های خانگی ملایم ممکن است به تسکین راش‌ها یا کاهش واکنش‌هایی که افراد به این محصولات دارند، کمک کند.
هر کسی که علائم مداوم یا بدتر شونده را تجربه کند باید برای آزمایش به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کند. ممکن است یک وضعیت زمینه‌ای یا آلرژی باعث واکنش باشد. پزشکان همچنین ممکن است بتوانند درمان‌های دیگری را توصیه کنند.
بدون دیدگاه