زگیل‌ کف پا چیست

زگیل‌ کف پا چیست

زگیل‌ کف پا یا ضایعات کوچک، توده‌های خشن، زگیل‌ها یا زائده‌هایی هستند که معمولاً در قسمت‌های خاصی از پا مانند پاشنه و سینه پا که معمولاً فشار را تحمل می‌کنند، دیده می‌شوند.

زگیل کف پا معمولا خود به خود برطرف می شود اما در صورت ایجاد علائم ممکن است نیاز به درمان توسط متخصص پوست و مو زیبایی داشته باشد. به عنوان مثال، حدود نیمی از این موارد طی یک سال ناپدید می شوند، دو سوم پس از دو سال از بین می روند و بقیه یک سوم به درمان پایدار و مقاوم هستند.

هرآنچه که در مورد زگیل تناسلی باید بدانید

علل زگیل کف پا

زگیل کف پا توسط یک عفونت ویروسی توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوع 1 و 2 و گاهی اوقات 4 ایجاد می شود. این ویروس به بالاترین لایه پوست یا اپیتلیوم حمله می کند. این باعث تکثیر سلول ها یا تشکیل یک رشد یا پلاک برجسته می شود. گاهی اوقات ممکن است تا یک یا دو سال پس از تهاجم اولیه ویروسی طول بکشد تا ضایعه ظاهر شود. زگیل کف پا سرطانی نیست.

نحوه انتشار زگیل کف پا

زگیل کف پا معمولا از طریق تماس فرد به فرد منتقل می شود. روش‌های رایج انتشار، اشتراک دوش‌های مشترک است که در آن افراد دیگر مبتلا به زگیل نیز حمام کرده‌اند. اگر پوست پا به هر شکلی آسیب دیده یا بریدگی یا زخمی داشته باشد، احتمال انتقال عفونت زیاد است.

علاوه بر این، در صورت خاراندن، جویدن ناخن، تراشیدن یا مکیدن انگشت نیز ممکن است پخش شود. این منجر به انتشار در نواحی مختلف بدن یک فرد می شود.

زگیل کف پا چقدر رایج است؟

مشخص شده است که بیشتر مردم در مقطعی از زندگی خود به این بیماری پوستی مبتلا می شوند. زنان اندکی بیشتر از مردان مبتلا می شوند. این موارد در بین کودکان و نوجوانان شایع ‌تر است و حدود 4 تا 5 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما در نوزادان نادر است.

برخی از مشاغل بیشتر در معرض خطر ابتلا به این زگیل ها هستند که معمولاً دست ها را درگیر می کنند. اینها شامل قصابان، کارگران کشتارگاه،سلمانی ها،مهندسان و کارمندان اداری است.

علائم و نشانه های زگیل کف پا

اکثر افراد مبتلا به وروکا از درد هنگام راه رفتن شکایت دارند. درد ناشی از پیچ خوردگی نواحی تحت فشار پا ممکن است منجر به تغییر وضعیت بدن در حین راه رفتن شود و همچنین ممکن است منجر به درد پا یا کمر شود.

این بیماری ارثی نیست. این بیماری بسیار مسری است و بیش از یک نفر از اعضای خانواده به طور همزمان تحت تأثیر قرار می گیرند.

افراد مبتلا به اگزما، ایمنی پایین، دیابت، ایدز که عضو پیوندی دریافت کرده اند و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند و بیماران لوسمی و لنفوم در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این عفونت هستند. حدود 50 درصد از افرادی که پیوند کلیه انجام داده اند در عرض پنج سال دچار زگیل می شوند.

زگیل‌ها سفت به نظر می‌رسند و ممکن است لکه‌هایی روی آن وجود داشته باشد.فشار باعث می شود آنها صاف به نظر برسند. ممکن است بیش از یک زگیل با هم ترکیب شوند تا یک زگیل موزاییکی تشکیل دهند.

تشخیص زگیل کف پا

تشخیص با معاینه بالینی انجام می شود و همچنین سایر شرایطی که شبیه این زگیل هستند باید رد شوند. این شامل:

⇐ پینه ها

⇐  کارسینوم سلول سنگفرشی وروکوس (سرطان پوست پا)

⇐  کراتوز ناشی از آرسنیک

⇐  کراتوز اکتینیک

⇐  شاخ پوستی

⇐  لیکن پلان

⇐  لیکن نیتیدوس

⇐  molluscus contagiosum

⇐  کراتوز سبورئیک و غیره

درمان زگیل کف پا

معمولاً اگر دردناک یا علامت دار نباشد، هیچ درمانی وجود ندارد. در بسیاری از بیماران اقداماتی برای پیشگیری از عود و گسترش توصیه می شود. کسانی که ایمنی افسرده دارند؛ زگیل دردناک؛ زگیل های مداوم برای بیش از 2 سال؛ یا تمایل به درمان، کاندیدای درمان هستند.

درمان با داروهای سالیسیلات است. اینها به صورت ژل،کلوئیدی و غیره در دسترس هستند. سایر فرآورده ها حاوی فرمالدئید و گلوترالدئید هستند. برخی از افراد کرایوتراپی یا منجمد کردن زگیل ها را تا زمانی که از بین بروند ترجیح می دهند. به ندرت جراحی و برداشتن زگیل ها انجام می شود. تزریق به زگیل با اینترفرون، 5-فلوراوراسیل، بلئومایسین و غیره گزینه های دیگر هستند.

عوارض

عوارض شایع عبارتند از درد، عفونت های باکتریایی ثانویه، تشکیل اسکار و غیره. ممکن است اثرات روانی به خصوص در کودکان وجود داشته باشد.

نتیجه زگیل کف پا

در بسیاری از بیماران ممکن است شکست درمان وجود داشته باشد و خطر عود بالا وجود دارد. علاوه بر این، اکثر زگیل‌ها در عرض دو سال بدون درمان ناپدید می‌شوند و حداقل 90 درصد زگیل‌های موجود در سن 11 سالگی، تا سن 16 سالگی از بین می‌روند.

پیشگیری از زگیل کف پا

به بیماران توصیه می شود برای جلوگیری از انتشار جوراب ضدآب بپوشند. در هنگام شنا، زگیل باید با گچ ضد آب پوشانده شود. کفش و دمپایی باید در دوش های عمومی پوشیده شود. جوراب ها یا حوله ها نباید به اشتراک گذاشته شوند. برای جلوگیری از سرایت به سایر قسمت های بدن باید از خاراندن و خارش خودداری کرد.