سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا ایدز (AIDS) چیست؟

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) یک بیماری مزمن و بالقوه تهدید کننده زندگی است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می شود. HIV با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، توانایی بدن شما برای مبارزه با عفونت و بیماری را مختل می کند.

HIV یک عفونت مقاربتی (STI) است. همچنین می تواند از طریق تماس با خون آلوده و استفاده غیرقانونی از مواد مخدر تزریقی یا استفاده از سوزن های مشترک سرایت کند. همچنین می تواند در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی از مادر به کودک سرایت کند. بدون دارو، ممکن است سالها طول بکشد تا اچ آی وی سیستم ایمنی شما را تا حدی ضعیف کند که به ایدز مبتلا شوید.

هیچ درمانی برای HIV/AIDS وجود ندارد، اما داروها می توانند عفونت را کنترل کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند. درمان‌های ضد ویروسی برای اچ‌آی‌وی مرگ و میر ناشی از ایدز را در سراسر جهان کاهش داده است و سازمان‌های بین‌المللی در حال تلاش برای افزایش دسترسی به اقدامات پیشگیری و درمان در کشورهای فقیر از منابع هستند.
محصولات و خدمات

علائم

علائم HIV و ایدز بسته به مرحله عفونت متفاوت است.

عفونت اولیه (اچ آی وی حاد)

برخی از افراد آلوده به HIV در عرض 2 تا 4 هفته پس از ورود ویروس به بدن دچار بیماری شبیه آنفولانزا می شوند. این بیماری که به عنوان عفونت اولیه (حاد) HIV شناخته می شود، ممکن است چند هفته طول بکشد.

علائم و نشانه های احتمالی عبارتند از:

تب
سردرد
دردهای عضلانی و درد مفاصل
کهیر
گلو درد و زخم های دردناک دهان
غدد لنفاوی متورم، عمدتاً روی گردن
اسهال
کاهش وزن
سرفه
عرق شبانه

این علائم می توانند آنقدر خفیف باشند که حتی ممکن است متوجه آنها نشوید. با این حال، مقدار ویروس در جریان خون شما (بار ویروسی) در این زمان بسیار زیاد است. در نتیجه، عفونت در طول عفونت اولیه راحت تر از مرحله بعدی گسترش می یابد.

عفونت نهفته بالینی (HIV مزمن)

در این مرحله از عفونت، HIV هنوز در بدن و در گلبول های سفید وجود دارد. با این حال، بسیاری از افراد ممکن است در این مدت هیچ علامت یا عفونتی نداشته باشند.

اگر درمان ضد رتروویروسی (ART) دریافت می کنید، این مرحله می تواند سال ها طول بکشد. برخی افراد خیلی زودتر دچار بیماری شدیدتر می شوند.

عفونت علامت دار HIV

همانطور که ویروس به تکثیر و تخریب سلول های ایمنی شما ادامه می دهد – سلول های بدن شما که به مبارزه با میکروب ها کمک می کنند – ممکن است دچار عفونت های خفیف یا علائم و نشانه های مزمن مانند:

تب
خستگی
غدد لنفاوی متورم – اغلب یکی از اولین علائم عفونت HIV است
اسهال
کاهش وزن
عفونت قارچی دهان (برفک دهان)
زونا (هرپس زوستر)
ذات الریه

پیشرفت به سمت ایدز

دسترسی به درمان های ضد ویروسی بهتر به طور چشمگیری مرگ و میر ناشی از ایدز را در سراسر جهان کاهش داده است، حتی در کشورهای فقیر. به لطف این درمان‌های نجات بخش، امروزه اکثر افراد مبتلا به HIV در ایالات متحده به ایدز مبتلا نمی‌شوند. اچ‌آی‌وی بدون درمان معمولاً طی 8 تا 10 سال به ایدز تبدیل می‌شود.

هنگامی که ایدز رخ می دهد، سیستم ایمنی بدن شما به شدت آسیب دیده است. احتمال ابتلا به بیماری هایی که معمولاً در فردی با سیستم ایمنی سالم باعث بیماری نمی شوند، بیشتر است. به این موارد عفونت های فرصت طلب یا سرطان های فرصت طلب می گویند.

علائم و نشانه های برخی از این عفونت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عرق می کند
لرز
تب مکرر
اسهال مزمن
غدد لنفاوی متورم
لکه های سفید مداوم یا ضایعات غیر معمول روی زبان یا در دهان شما
خستگی مداوم و غیر قابل توضیح
ضعف
کاهش وزن
بثورات یا برجستگی های پوستی

اگر فکر می کنید ممکن است به HIV آلوده شده باشید یا در خطر ابتلا به این ویروس هستید، در اسرع وقت به دکتر سینا صفایی مراجعه کنید.

علائم اولیه HIV: آنها چیست؟
HIV توسط یک ویروس ایجاد می شود. این بیماری می‌تواند از طریق تماس جنسی، استفاده غیرقانونی از مواد مخدر تزریقی یا استفاده از سوزن‌های مشترک، تماس با خون آلوده یا از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی سرایت کند.

HIV سلول‌های CD4 T را از بین می‌برد – گلبول‌های سفید خون که نقش مهمی در کمک به بدن در مبارزه با بیماری دارند. هرچه سلول های CD4 T کمتری داشته باشید، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود.

چگونه HIV به ایدز تبدیل می شود؟

شما می توانید سال ها قبل از اینکه به ایدز تبدیل شود، عفونت HIV داشته باشید، با علائم کم یا بدون علائم. ایدز زمانی تشخیص داده می‌شود که تعداد سلول‌های CD4 T به زیر 200 برسد یا دچار یک عارضه تعریف‌کننده ایدز، مانند عفونت جدی یا سرطان باشید.

نحوه انتشار HIV

برای آلوده شدن به HIV، خون آلوده، مایع منی یا ترشحات واژن باید وارد بدن شما شود. این می تواند از چند طریق اتفاق بیفتد:

با داشتن رابطه جنسی در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک آلوده ای که خون، مایع منی یا ترشحات واژن وارد بدن شما می شود، ممکن است مبتلا شوید. این ویروس می‌تواند از طریق زخم‌های دهان یا پارگی‌های کوچک که گاهی در رکتوم یا واژن ایجاد می‌شود وارد بدن شما شود.