لیزر الکساندرایت چیست؟

لیزر الکساندرایت یا Alexandrite Laser یک نوع لیزر است که برای از بین بردن موهای زائد، درمان ضایعات رنگی و عروقی پوست، حذف تاتو و خالکوبی و جوانسازی پوست استفاده می‌شود. این لیزر از کریستال الکساندریت به عنوان منبع نوری استفاده می‌کند و طول موجی در محدوده مادون قرمز (755 نانومتر) تولید می‌کند. این طول موج باعث می‌شود که لیزر الکساندرایت به طور انتخابی رنگدانه‌های ملانین، هموگلوبین و جوهر تاتو را هدف قرار دهد و با ایجاد حرارت آن‌ها را تخریب کند.

لیزر الکساندرایت چندین برتری بر بقیه لیزرها دارد. برخی از این برتری‌ها عبارتند از:

– لیزر الکساندرایت برای پوست‌های روشن و موهای تیره بیشترین اثربخشی را دارد و برای پوست‌های تیره و برنزه مناسب نیست.
– لیزر الکساندرایت بر خلاف سایر لیزرها قدرت خوبی در کاهش و رفع موهای نازک و ریز دارد.
– لیزر الکساندرایت نیاز به جلسات درمانی کمتری دارد و در زمان کمتر سطح وسیع‌تری از پوست را درمان می‌کند.
– لیزر الکساندرایت توانایی خوبی در درمان طیف وسیعی از مشکلات پوستی دارد.
لیزر الکساندرایت و لیزر دیود چه تفاوتی باهم دارند؟
این دو نوع لیزر از مهمترین و معروفترین دستگاه‌های رفع موهای زائد هستند که در کلینیک‌های زیبایی استفاده می‌شوند.
به طور خلاصه می‌توان گفت که فرق اصلی بین لیزر الکساندرایت و لیزر دیود در طول موج آن‌ها است. طول موج لیزر الکساندرایت ۷۵۵ نانومتر و طول موج لیزر دیود ۸۰۰ یا ۸۱۰ نانومتر است. این تفاوت باعث می‌شود که این دو لیزر در نفوذ، جذب، اثربخشی و مناسب بودن برای انواع پوست و مو تفاوت داشته باشند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

– لیزر دیود به دلیل طول موج بلندتر، عمق بیشتری در پوست نفوذ می‌کند و ملانین سطحی پوست را جذب نمی‌کند. بنابراین مستقیماً فولیکول‌های مو را هدف قرار می‌دهد. این ویژگی باعث می‌شود که لیزر دیود برای پوست‌های تیره، متوسط و آسیایی مناسب باشد و احتمال سوختگی و تغییر رنگ پوست را کاهش دهد.
– لیزر الکساندرایت به دلیل طول موج کوتاه‌تر، عمق کمتری در پوست نفوذ می‌کند و ملانین سطحی پوست را جذب می‌کند. بنابراین به طور انتخابی رنگدانه‌های مو را هدف قرار می‌دهد. این ویژگی باعث می‌شود که لیزر الکساندرایت برای پوست‌های روشن‌تر مناسب باشد و اثربخشی بالاتری داشته باشد.
– لیزر دیود برای موهای ضخیم و سفت مانند موهای ناحیه تناسل عملکرد بهتری دارد و می‌تواند درمان را در زمان کمتری انجام دهد.
– لیزر الکساندرایت برای موهای نازک و ریز مانند موهای صورت عملکرد بهتری دارد و می‌تواند مناطق بزرگتری را به سرعت پوشش دهد.
لیزر الکساندرایت مانند سایر روش‌های لیزری ممکن است عوارض جانبی خفیفی را به همراه داشته باشد. برخی از این عوارض عبارتند از:

– درد، قرمزی، تورم و خارش در ناحیه درمان شده که معمولا بعد از چند ساعت یا روز از بین می‌روند.
– تغییر رنگ پوست که ممکن است به صورت لکه‌های تیره یا روشن روی پوست ظاهر شوند. این عارضه معمولا برای پوست‌های تیره یا برنزه بیشتر اتفاق می‌افتد و ممکن است چند هفته یا ماه طول بکشد تا برطرف شود.
– سوختگی پوست که ممکن است به صورت پوسته‌پوسته شدن، ترک‌خوردگی یا زخم روی پوست ایجاد شود. این عارضه نادر است و معمولا در صورت استفاده نادرست از دستگاه یا عدم رعایت مراقبت‌های پس از لیزر رخ می‌دهد .
– عفونت باکتریایی یا ویروسی که ممکن است به صورت التهاب، ترشح، تب یا افزایش حساسیت پوست نمایان شود. این عارضه نیز نادر است و معمولا با مصرف آنتی‌بیوتیک یا ضدویروسی قابل درمان است.

برای کاهش احتمال بروز عوارض جانبی لیزر الکساندرایت، باید مراقبت‌های لازم را قبل و بعد از درمان انجام دهید. برخی از این مراقبت‌ها عبارتند از:

– قبل از درمان، از برش یا کندن موهای ناحیه مورد نظر خودداری کنید و فقط از اصلاح با تیغ استفاده کنید.
– قبل از درمان، از مصرف داروهای حساس‌کننده پوست مانند روآکوتان، آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای ضد التهاب خودداری کنید.
– قبل از درمان، از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید و از کرم‌های ضدآفتاب با فاکتور بالا استفاده کنید.
– بعد از درمان، از آب ولرم یا یخ برای کاهش قرمزی و تورم استفاده کنید.
– بعد از درمان، از مرطوب‌کننده‌های ملایم و بدون عطر برای تسکین پوست استفاده کنید.
– بعد از درمان، از مصرف آسپرین یا داروهای خون‌رقیق‌کننده خودداری کنید.
– بعد از درمان، از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید و از کرم‌های ضدآفتاب با فاکتور بالا استفاده کنید.