HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی چیست؟

HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی شایع ترین عفونت ویروسی دستگاه تناسلی در زنان و مردان است. اگرچه بیشتر عفونت‌های HPV خود به‌ خود برطرف می‌شوند اما بعضی عفونت‌ها می‌توانند منجر به ضایعات پیش سرطانی و سرطان دهانه رحم، واژن، فرج، مقعد، آلت تناسلی و سر و گردن شوند. سرطان های مرتبط با HPV حدود 4.5 درصد از کل سرطان ها در سراسر جهان را در سال 2012 تشکیل می دادند (de Martel 2017). هنگامی که بر اساس جنسیت طبقه بندی می شوند، 8.6 درصد از سرطان ها در زنان و 0.8 درصد سرطان ها در مردان، و از نظر وضعیت رشد، 6.7 درصد از کل سرطان ها در کشورهای با درآمد کم و متوسط و 2.8 درصد در کشورهای با درآمد بالا را تشکیل می دهند.( 2017) در سال 2012، از حدود 636000 سرطان مرتبط با HPV در سراسر جهان، 530000 سرطان دهانه رحم، 35000 سرطان مقعد، 8500 سرطان فرج، 13000 سرطان آلت تناسلی و 37000 سرطان سر و گردن بودند (de Martel2).

در میان زنان با یافته های سیتولوژی طبیعی، شیوع جهانی عفونت با هر ژنوتیپ HPV در یک متا آنالیز 11.7 درصد برآورد شده است، با شیوع بالاتر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین، کارائیب، آسیای جنوب شرقی و شرق و اروپا در میان مردان دگرجنسگرا که در ابتدا در یک کارآزمایی چند مرکزی در 18 کشور در آفریقا، آسیا و اقیانوسیه، اروپا، آمریکای لاتین و آمریکای شمالی ارزیابی شدند، عفونت آلت تناسلی با هر گونه ژنوتیپ HPV در 18.7 درصد، عفونت کیسه بیضه در 13.1، عفونت پری مقعدی در 7.9 مشاهده شد.

انواع اصلی ضایعات مرتبط با عفونت HPV عبارتند از زگیل های آنوژنیتال (condylomata acuminata) و نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم، CIN)، ولو، واژن، کانال مقعد/ ناحیه پری آنال و آلت تناسلی. نئوپلازی داخل اپیتلیال پیش ساز برخی از این سرطان ها است، اگرچه در مراحل اولیه می تواند پسرفت کند و در اکثر افراد مبتلا به سرطان مهاجم پیشرفت نمی کند. مطالعه ای که زنان با CIN3 درمان ناکافی را دنبال کرد نشان داد که 31.3٪ پس از 30 سال به سرطان مهاجم مبتلا شدند. HPVهمچنین با سرطان سلول سنگفرشی سر و گردن (HNSCC) مرتبط است. از تمام سرطان‌های سر و گردن در سراسر جهان در سال 2012 (534000)، حدود 7٪ (37000) به HPV نسبت داده می‌شد که شامل 29000 از 96000 (31%) موارد سرطان دهان و حلق بود. بروز سرطان های دهان و حلق در طول زمان بیشتر در میان مردان نسبت به زنان افزایش یافته است (گیلیسون 2015). این احتمال وجود دارد که HPV عامل اصلی افزایش در مردان باشد، در حالی که سیگار کشیدن بر افزایش زنان غالب است.

آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، ژنوتیپ های HPV را بر اساس پتانسیل انکوژنی طبقه بندی می کند و ژنوتیپ های HPV 16، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58 و 59 به عنوان ژنوتیپ های پرخطر در نظر گرفته می شوند . HPV 16 و 18 شایع ترین ژنوتیپ ها در زنان در سراسر جهان هستند و با اکثر موارد سرطان مهاجم دهانه رحم مرتبط هستند. در مجموع، HPV  16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58 باعث تقریباً 90 درصد از کل کارسینوم های سلول سنگفرشی دهانه رحم با HPV مثبت می شود  hpv.16  و 18 نیز عامل 90 درصد از سرطان های مقعد هستند و در حدود 80 درصد از سرطان های سلول سنگفرشی مقعد مرتبط با HPV، در 52 درصد از سرطان سلول سنگفرشی مهاجم آلت تناسلی و 90 درصد از نئوپلازی های داخل اپیتلیال آلت تناسلی یافت می شود.

شرح مداخله

سه واکسن پیشگیرانه HPV، که با تزریق عضلانی داده می شود، در دسترس است. هر سه واکسن توسط فناوری های ژنتیکی ساخته شده اند و غیر عفونی هستند زیرا حاوی DNA ویروسی نیستند. آنها از پروتئین های کپسید L1 خالص ساخته شده اند که ذرات ویروس مانندی را تشکیل می دهند که شبیه ساختار ژنوتیپ های خاص HPV هستند. هر واکسن علیه دو یا چند ژنوتیپ پرخطر HPV تجویز می شود. هر سه واکسن حاوی پروتئین L1 از ژنوتیپ‌های HPV 16 و 18 (WHO 2017) هستند، زیرا این واکسن‌ها باعث حدود 70 درصد سرطان دهانه رحم در سطح جهان می‌شوند. واکسن ها معمولاً با تعداد ژنوتیپ های مختلفی که دارند شناخته می شوند (یعنی ظرفیت). واکسن دو ظرفیتی حاوی پروتئین L1 از دو ژنوتیپ HPV 16 و 18 است. واکسن چهار ظرفیتی حاوی پروتئین L1 از چهار ژنوتیپ HPV 16 و 18 به اضافه HPV 6 و 11 است که باعث زگیل تناسلی می شوند. واکسن غیر ظرفیتی جدیدترین واکسن است و حاوی پروتئین L1 از 9 ژنوتیپ HPV است 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58، به علاوه HPV 6 و 11. هر سه واکسن حاوی ادجوانت هستند.